Organizatorami spotkania była Federacja Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych NOT, Rada Główna Instytutów Badawczych oraz Polska Izba Gospodarcza Zaawansowanych Technologii.
W spotkaniu, w którym wziął udział z Wicepremier, minister Gospodarki Waldemar Pawlak, uczestniczyli dyrektorzy instytutów badawczych podległych Ministerstwu Gospodarki, przedstawiciele Polskiej Izby Gospodarczej Zaawansowanych Technologii oraz reprezentanci Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych zrzeszonych w Naczelnej Organizacji Technicznej.
Gospodarzem spotkania była Prezes Naczelnej Organizacji Technicznej Ewa Mańkiewicz-Cudny, która w swoim wystąpieniu przypomniała uchwałę i wnioski z XXIV Kongresu Techników Polskich, wśród których za najważniejsze uznała: Istnienie w Polsce resortu wyraźnie odpowiedzialnego za rozwój techniki i technologii; można tę rolę przypisać Ministerstwu Nauki i Szkolnictwa Wyższego, uwzględniając ją również w nazwie ministerstwa.
Wzmocnienie roli profesjonalnych stowarzyszeń, takich jak stowarzyszenia naukowo-techniczne i Naczelna Organizacja Techniczna przez zlecanie im zadań o charakterze państwowym wraz ze środkami, tak aby środowisko techniczne mogło mieć wpływ na wdrażanie innowacji technicznych i organizacyjnych mających wpływ na gospodarkę (vide „Program FSNT-NOT projektów celowych dla msp”).
Prof. Ryszard Pregiel – Prezes Polskiej Izby Gospodarczej Zaawansowanych Technologii zgłosił następujące postulaty:
- Wzmocnienie roli środowiska technicznego w kształtowaniu polityki naukowej i gospodarczej kraju poprzez zwiększenie reprezentacji inżynierów w gremiach decydujących o poziomie technicznym polskiej gospodarki.
- Rozważenie zmiany struktury kierowania postępem technicznym i skoncentrowanie tej problematyki w Ministerstwie Gospodarki (na wzór rozwiązań niemieckich) bądź, jak w wielu krajach, utworzenie Ministerstwa Innowacji i Technologii. Obecna struktura podziału zagadnień postępu technicznego między Ministerstwo Gospodarki i Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego powinna być zmieniona.
- Uwzględnienie w polityce naukowej rządu sprawy wsparcia finansowego rozwoju innowacyjności poprzez utworzenie w Polsce publiczno-prywatnego funduszu wspomagania wdrożeń.
- Stworzenie pewnego obszaru wspólnej polityki finansowania innowacji przez NCBiR i PARP, co byłoby korzystne dla polskiej nauki i przemysłu. Aktualna ocena działalności tych instytucji wskazuje na brak kompatybilności i spójności.
- Zwiększenie udziału polskiego środowiska naukowo-inżynierskiego w kształtowaniu polityki europejskiej. Udział Polaków w europejskich gremiach decydujących o programach ramowych jest szczególnie istotny obecnie – w momencie otwarcia nowego okresu planowania budżetowego.
Prof. Zbigniew Śmieszek – Wiceprzewodniczący Rady Głównej Instytutów Badawczych, Dyrektor Instytutu Metali Nieżelaznych podkreślił potrzebę zwiększenia skali i przyspieszenia wdrażania innowacyjnych rozwiązań poprzez:
- powszechność, masowość, a wręcz obligatoryjność wdrażania programów badawczo-rozwojowych, które wpływają na konkurencyjność gospodarki i dają przewagę rynkową,
systemowe uruchomienie działań natury ekonomiczno-finansowej wspierających przedsiębiorstwa, szczególnie msp, pozwalających na finansowanie realizowanych programów innowacyjnych, łącznie z finansowaniem badań,
- ścisłe współdziałanie instytutów badawczych z przedsiębiorstwami, tworzenie konsorcjów przedsiębiorstw i jednostek naukowych także w skali europejskiej, co wymaga nawiązywania współpracy z dużymi organizacjami badawczymi; powinny to inicjować organa rządowe – Ministerstwo Gospodarki oraz Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego.
Prof. Tadeusz Kulik - Prorektor Politechniki Warszawskiej, Wiceprezes Polskiej Izby Gospodarczej Zaawansowanych Technologii, zgłosił wniosek stworzenia systemowego finansowania komercjalizacji badań naukowych. Ten trzeci strumień finansowania, obok środków na edukację i środków na badania naukowe, jest niezbędny by uczelnie mogły w pełni realizować swoją misję. Obecnie systemowo finansowana jest nauka i badania naukowe, natomiast działające na polskich uczelniach Centra Transferu Technologii muszą koncentrować się na zdobywaniu środków finansowych na swoją działalność poprzez np. realizację różnych projektów i nie są w stanie należycie spełniać swojej roli. Każda z trzech misji szkolnictwa wyższego tj. edukacja, badania naukowe i transfer tych badań do przemysłu powinna mieć źródła finansowania.
Prof. Bogusław Smólski - Przewodniczący Rady Ekspertów XXIV Kongresu Techników Polskich zwrócił uwagę, na niedostateczne włączanie środowiska inżynierskiego w proces podejmowania ważkich dla przyszłości naszego państwa decyzji. Potencjał tego środowiska jest duży i może być pomocny np. w procesie tworzenia prawa.
Działając w warunkach globalnej konkurencji konieczna jest koncentracja środków. Warunkiem aktywnego włączenia przemysłu w działania innowacyjne jest przeznaczenie na ten cel części środków budżetowych. Potrzebna jest świadoma polityka, koncentrująca środki na programach strategicznych. Obecne rozproszenie decyzyjne w organach rządowych, pomiędzy poszczególnymi resortami, nie służy temu procesowi.
Zaufanie i partnerstwo publiczno-prywatne są zasadniczymi elementami w sferze rozwoju transferu wiedzy. Bez dobrych regulacji w tym zakresie nie będzie możliwe osiągniecie sukcesu.
W spotkaniu, w którym wziął udział z Wicepremier, minister Gospodarki Waldemar Pawlak, uczestniczyli dyrektorzy instytutów badawczych podległych Ministerstwu Gospodarki, przedstawiciele Polskiej Izby Gospodarczej Zaawansowanych Technologii oraz reprezentanci Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych zrzeszonych w Naczelnej Organizacji Technicznej.
Gospodarzem spotkania była Prezes Naczelnej Organizacji Technicznej Ewa Mańkiewicz-Cudny, która w swoim wystąpieniu przypomniała uchwałę i wnioski z XXIV Kongresu Techników Polskich, wśród których za najważniejsze uznała: Istnienie w Polsce resortu wyraźnie odpowiedzialnego za rozwój techniki i technologii; można tę rolę przypisać Ministerstwu Nauki i Szkolnictwa Wyższego, uwzględniając ją również w nazwie ministerstwa.
Wzmocnienie roli profesjonalnych stowarzyszeń, takich jak stowarzyszenia naukowo-techniczne i Naczelna Organizacja Techniczna przez zlecanie im zadań o charakterze państwowym wraz ze środkami, tak aby środowisko techniczne mogło mieć wpływ na wdrażanie innowacji technicznych i organizacyjnych mających wpływ na gospodarkę (vide „Program FSNT-NOT projektów celowych dla msp”).
Prof. Ryszard Pregiel – Prezes Polskiej Izby Gospodarczej Zaawansowanych Technologii zgłosił następujące postulaty:
- Wzmocnienie roli środowiska technicznego w kształtowaniu polityki naukowej i gospodarczej kraju poprzez zwiększenie reprezentacji inżynierów w gremiach decydujących o poziomie technicznym polskiej gospodarki.
- Rozważenie zmiany struktury kierowania postępem technicznym i skoncentrowanie tej problematyki w Ministerstwie Gospodarki (na wzór rozwiązań niemieckich) bądź, jak w wielu krajach, utworzenie Ministerstwa Innowacji i Technologii. Obecna struktura podziału zagadnień postępu technicznego między Ministerstwo Gospodarki i Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego powinna być zmieniona.
- Uwzględnienie w polityce naukowej rządu sprawy wsparcia finansowego rozwoju innowacyjności poprzez utworzenie w Polsce publiczno-prywatnego funduszu wspomagania wdrożeń.
- Stworzenie pewnego obszaru wspólnej polityki finansowania innowacji przez NCBiR i PARP, co byłoby korzystne dla polskiej nauki i przemysłu. Aktualna ocena działalności tych instytucji wskazuje na brak kompatybilności i spójności.
- Zwiększenie udziału polskiego środowiska naukowo-inżynierskiego w kształtowaniu polityki europejskiej. Udział Polaków w europejskich gremiach decydujących o programach ramowych jest szczególnie istotny obecnie – w momencie otwarcia nowego okresu planowania budżetowego.
Prof. Zbigniew Śmieszek – Wiceprzewodniczący Rady Głównej Instytutów Badawczych, Dyrektor Instytutu Metali Nieżelaznych podkreślił potrzebę zwiększenia skali i przyspieszenia wdrażania innowacyjnych rozwiązań poprzez:
- powszechność, masowość, a wręcz obligatoryjność wdrażania programów badawczo-rozwojowych, które wpływają na konkurencyjność gospodarki i dają przewagę rynkową,
systemowe uruchomienie działań natury ekonomiczno-finansowej wspierających przedsiębiorstwa, szczególnie msp, pozwalających na finansowanie realizowanych programów innowacyjnych, łącznie z finansowaniem badań,
- ścisłe współdziałanie instytutów badawczych z przedsiębiorstwami, tworzenie konsorcjów przedsiębiorstw i jednostek naukowych także w skali europejskiej, co wymaga nawiązywania współpracy z dużymi organizacjami badawczymi; powinny to inicjować organa rządowe – Ministerstwo Gospodarki oraz Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego.
Prof. Tadeusz Kulik - Prorektor Politechniki Warszawskiej, Wiceprezes Polskiej Izby Gospodarczej Zaawansowanych Technologii, zgłosił wniosek stworzenia systemowego finansowania komercjalizacji badań naukowych. Ten trzeci strumień finansowania, obok środków na edukację i środków na badania naukowe, jest niezbędny by uczelnie mogły w pełni realizować swoją misję. Obecnie systemowo finansowana jest nauka i badania naukowe, natomiast działające na polskich uczelniach Centra Transferu Technologii muszą koncentrować się na zdobywaniu środków finansowych na swoją działalność poprzez np. realizację różnych projektów i nie są w stanie należycie spełniać swojej roli. Każda z trzech misji szkolnictwa wyższego tj. edukacja, badania naukowe i transfer tych badań do przemysłu powinna mieć źródła finansowania.
Prof. Bogusław Smólski - Przewodniczący Rady Ekspertów XXIV Kongresu Techników Polskich zwrócił uwagę, na niedostateczne włączanie środowiska inżynierskiego w proces podejmowania ważkich dla przyszłości naszego państwa decyzji. Potencjał tego środowiska jest duży i może być pomocny np. w procesie tworzenia prawa.
Działając w warunkach globalnej konkurencji konieczna jest koncentracja środków. Warunkiem aktywnego włączenia przemysłu w działania innowacyjne jest przeznaczenie na ten cel części środków budżetowych. Potrzebna jest świadoma polityka, koncentrująca środki na programach strategicznych. Obecne rozproszenie decyzyjne w organach rządowych, pomiędzy poszczególnymi resortami, nie służy temu procesowi.
Zaufanie i partnerstwo publiczno-prywatne są zasadniczymi elementami w sferze rozwoju transferu wiedzy. Bez dobrych regulacji w tym zakresie nie będzie możliwe osiągniecie sukcesu.
