Na zawsze odeszła jedna z najwybitniejszych postaci polskiej nauki i techniki oraz ruchu stowarzyszeniowego.
W latach 1972-1976 był Przewodniczącym Rady Głównej NOT, 1984 - 1990 Prezesem Naczelnej Organizacji Technicznej, od 2010 Honorowym Prezesem NOT.
W latach 1980-1987 Prezes, a od 1998 r. Honorowy Prezes Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Mechaników Polskich.
Całym swym życiem był Profesor Jan Kaczmarek filarem - mocną opoką, na której wsparło się bogactwo Jego dokonań naukowych oraz działalność społeczna i państwowa. Wszczepionym ideałom patriotyzmu czynu był wierny przez całe życie. Powoływanie na wysokie i najwyższe stanowiska w państwie traktował zawsze jako służbę krajowi. Potwierdza to nie tylko dorobek naukowy, ale także Jego życie – harcerza, lotnika w kampanii wrześniowej 1939 roku, żołnierza Armii Krajowej, naukowca i działacza, w którym częściej bywał demiurgiem zmian niż ich biernym uczestnikiem.
W latach 1965-1968 pełnił funkcję prorektora i rektora Politechniki Krakowskiej. Od 1968 r. związał się z Warszawą. Był przewodniczącym Państwowego Komitetu Nauki i Techniki, następnie Ministrem Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki. Za Jego kadencji rozpoczęto realizację kompleksowych programów badawczych, aktywną współpracę międzynarodową i doprowadzono do wdrażania polskich wynalazków i osiągnięć naukowych.
Przez trzy kadencje, w sumie 9 lat, działał w kierownictwie Polskiej Akademii Nauk, jako jej Sekretarz Naukowy. Miał cenione osiągnięcia w kierowaniu i tworzeniu nowych rozwiązań technicznych, zastosowanych, wykorzystywanych i chronionych patentami w zakresie technik wytwarzania elementów maszyn.
W uznaniu osiągnięć naukowych i technicznych otrzymał tytuł Doktora Honoris Causa: Uniwersytetu w Chemnitz, Uniwersytetu im. Baumana w Moskwie, Politechniki Poznańskiej i Politechniki Koszalińskiej. Cztery uczelnie zagraniczne wybrały go na członka zagranicznego: Bułgarska, USA (w której był jedynym Polakiem), Belgijska i Centralno-Europejska Akademia Nauki i Sztuki.
Profesor Kaczmarek otrzymał wiele nagród i odznaczeń, w tym francuski Order Wielkiego Oficera Legii Honorowej i Złote Palmy Akademickie. Spośród krajowych - Krzyże Orderu Polonia Restituta: Komandorski, Oficerski i Kawalerski, serię Orderów Zasługi, medale wojskowe i inne.
Środowisko techniczne głęboko przeżywa stratę tak wybitnego Człowieka i Kolegi.
W latach 1972-1976 był Przewodniczącym Rady Głównej NOT, 1984 - 1990 Prezesem Naczelnej Organizacji Technicznej, od 2010 Honorowym Prezesem NOT.
W latach 1980-1987 Prezes, a od 1998 r. Honorowy Prezes Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Mechaników Polskich.
Całym swym życiem był Profesor Jan Kaczmarek filarem - mocną opoką, na której wsparło się bogactwo Jego dokonań naukowych oraz działalność społeczna i państwowa. Wszczepionym ideałom patriotyzmu czynu był wierny przez całe życie. Powoływanie na wysokie i najwyższe stanowiska w państwie traktował zawsze jako służbę krajowi. Potwierdza to nie tylko dorobek naukowy, ale także Jego życie – harcerza, lotnika w kampanii wrześniowej 1939 roku, żołnierza Armii Krajowej, naukowca i działacza, w którym częściej bywał demiurgiem zmian niż ich biernym uczestnikiem.
W latach 1965-1968 pełnił funkcję prorektora i rektora Politechniki Krakowskiej. Od 1968 r. związał się z Warszawą. Był przewodniczącym Państwowego Komitetu Nauki i Techniki, następnie Ministrem Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki. Za Jego kadencji rozpoczęto realizację kompleksowych programów badawczych, aktywną współpracę międzynarodową i doprowadzono do wdrażania polskich wynalazków i osiągnięć naukowych.
Przez trzy kadencje, w sumie 9 lat, działał w kierownictwie Polskiej Akademii Nauk, jako jej Sekretarz Naukowy. Miał cenione osiągnięcia w kierowaniu i tworzeniu nowych rozwiązań technicznych, zastosowanych, wykorzystywanych i chronionych patentami w zakresie technik wytwarzania elementów maszyn.
W uznaniu osiągnięć naukowych i technicznych otrzymał tytuł Doktora Honoris Causa: Uniwersytetu w Chemnitz, Uniwersytetu im. Baumana w Moskwie, Politechniki Poznańskiej i Politechniki Koszalińskiej. Cztery uczelnie zagraniczne wybrały go na członka zagranicznego: Bułgarska, USA (w której był jedynym Polakiem), Belgijska i Centralno-Europejska Akademia Nauki i Sztuki.
Profesor Kaczmarek otrzymał wiele nagród i odznaczeń, w tym francuski Order Wielkiego Oficera Legii Honorowej i Złote Palmy Akademickie. Spośród krajowych - Krzyże Orderu Polonia Restituta: Komandorski, Oficerski i Kawalerski, serię Orderów Zasługi, medale wojskowe i inne.
Środowisko techniczne głęboko przeżywa stratę tak wybitnego Człowieka i Kolegi.
